Ο Γου Κουνγκ Γι ήταν ο πρωτότοκος γιος της τρίτης γενεάς, ο οποίος έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην εξάπλωση του Wu Tai Chi Chuan στην Ανατολή. Το 1954, ανταποκρινόμενος στη δημόσια αντιπαράθεση που ξεκίνησε από μια εφημερίδα στο Χονγκ Κονγκ, σχετικά με την αξία του Tai Chi Chuan ως πολεμικής τέχνης, συμφώνησε να αποδεχτεί μια πρόκληση σε μάχη με κάποιο άλλο στυλ πολεμικής τέχνης. Έβαλε μόνο τον περιορισμό ότι τα έσοδα από τον αγώνα θα διατίθεντο για κοινωφελή σκοπό. Η ιδέα της μάχης ανάμεσα στους εκπροσώπους των δύο διαφορετικών πολεμικών τεχνών ενθουσίασε χιλιάδες κόσμου, ο οποίος προσήλθε να δει τον αγώνα. Ο Μεγάλος Δάσκαλος ήταν 53 ετών τότε, ενώ ο αντίπαλός του, δάσκαλος του Λευκού Γερανού, γύρω στα 30. Σύντομα έγινε φανερό στους υπευθύνους του αγώνα ότι οι δύο αντίπαλοι δεν «έπαιζαν» φιλικά αλλά είχαν πάρει τον αγώνα στα σοβαρά. Με το τέλος του δευτέρου γύρου, λοιπόν, έληξαν τον αγώνα δίνοντας ισοπαλία, φοβούμενοι κάποιον σοβαρό τραυματισμό. Ο Γου Κουνγκ Γι είχε δείξει καθαρά σε όλους ότι το Wu Tai Chi Chuan ήταν μία ισχυρή πολεμική τέχνη.

Το 1937, ο Γου Κουνγκ Γι και ο πρωτότοκος γιος του, Γου Τάι Κουέι, βοήθησαν επίσης στο να ιδρυθούν Ακαδημίες Wu Tai Chi Chuan στο Χονγκ Κονγκ και το Μακάο, ενόσω ο Γου Κουνγκ Τσο μετακόμισε νότια, στο Χονγκ Κονγκ, για να ιδρύσει εκεί μια Ακαδημία Wu Tai Chi Chuan. Όταν ο Ιαπωνικός στρατός εισέβαλλε στο Χονγκ Κονγκ, η οικογένεια Γου μετακόμισε στην ενδοχώρα, μέχρι που ο πόλεμος τελείωσε. Την Ακαδημία Wu Tai Chi Chuan του Χονγκ Κονγκ διοικούσε τότε ο Μεγάλος Δάσκαλος και αυτήν του Μακάο ο Γου Τάι Κουέι. Από αυτά τα δύο κέντρα βγήκαν πλήθος ασκούμενοι.

Τη δεκαετία του ’60, ο Γου Κουνγκ Γι δίδαξε Wu Tai Chi Chuan από την τηλεόραση και έγινε μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Ένωσης Πολεμικών Τεχνών του Χονγκ Κονγκ.

Ο Γου Κουνγκ Γι προώθησε την κυκλική φόρμα των 108 κινήσεων, τη δεκαετία του ’50 στην Ασία, μέσα από  μια νέα, τοξοειδή φόρμα, η οποία ήταν πολύ λεπτομερής και χρησιμοποιούσε ακόμη μικρότερο κύκλο.