Από τον Δάσκαλο Γου Κονγκ Γιου (Wu Kwong Yu)
Σύντομη Iστορία της Oικογένειας Wu
Wu Chuan Yau
Ο προ-προ πάππους μου, Δάσκαλος Γου Τσουάν Γιάου (Wu Chuan Yau) (1834-1902), υπήρξε ο ιδρυτής του στυλ Wu Tai Chi Chuan. Καταγόταν από τη Μαντζουρία, ήταν μέλος της Βασιλικής Φρουράς του Πεκίνου και διδάχθηκε το Tai Chi Chuan από τον ιδρυτή του στυλ Γιανγκ, τον Δάσκαλο Γιανγκ Λου Τσαν (Yang Lu-Chan). Ο τομέας στον οποίο εξειδικευόταν ο Γου Τσουάν Γιάου ήταν η εξουδετέρωση της δύναμης του αντιπάλου.
O Δάσκαλος Γου Τσιεν Τσουάν (Wu Chien Chuan) (1870-1942), μεγαλύτερος υιός του Γου Τσουάν Γιάου, υπήρξε ο δεύτερος κατά σειρά Δάσκαλος του στυλ Γου και η επιρροή του στην ανάπτυξή του ήταν πολύ σημαντική. Ο Γου Τσιεν Τσουάν τροποποίησε τις φόρμες που είχε διδαχθεί από τον πατέρα του, χρησιμοποίησε μικρότερο κύκλο στην κίνηση και επινόησε πολλούς νέους τρόπους ώστε να εφαρμόζει πρακτικά τη φόρμα.
Wu Chien Chuan
Το 1924, ο Γου Τσιεν Τσουάν, μαζί με τους συνεργάτες του, Χσι Γιου Σενγκ (Xi-Yiu Seng), Γιανγκ Σόα Χοά ή Γιανγκ Σου Χου (Yang Shoa Hoa ή Yang Shou Hou) και Γιανγκ Τσενγκ Φου (Yang Cheng Fu) ίδρυσαν μία φημισμένη σχολή πολεμικών τεχνών, η οποία είχε πολύ σημαντικό αντίκτυπο στην εξάσκηση του Tai Chi Chuan, καθώς το έκανε προσιτό στο ευρύ κοινό για πρώτη φορά.
To 1928, o Δάσκαλος Γου Τσιεν Τσουάν μετακόμισε Νότια, στη Σαγκάη, όπου διορίστηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Πολεμικών Τεχνών της Σαγκάης. Παράλληλα, ανέλαβε την επίβλεψη του τμήματος Tai Chi Chuan της διάσημης Ένωσης Αθλημάτων Τσινγκ Γου (Ching Wu Sports Association). To 1935, ο προπάππους μου ίδρυσε την πρώτη Ακαδημία Wu Tai Chi Chuan, στη Σαγκάη.
Wu Kung Yi
Ο Δάσκαλος Γου Κουνγκ Γι (Wu Kung Yi) ήταν ο μεγαλύτερος υιός της τρίτης γενιάς της Οικογένειας Γου και η συμβολή του στην αποδοχή του στυλ ήταν καθοριστική. Όλα ξεκίνησαν το 1954, από κάποιο δημοσίευμα σε εφημερίδα του Xονγκ Κονγκ, η οποία αμφισβητούσε το Tai Chi Chuan ως πολεμική τέχνη.
Γι’ αυτόν τον λόγο, ο Γου Κουνγκ Γι δέχτηκε την πρόκληση να λάβει μέρος σε αγώνα αντιμέτωπος με έναν εκπρόσωπο άλλου στυλ, υπό την προϋπόθεση ότι τα έσοδα θα διατίθεντο για κοινωφελείς σκοπούς. Η αντιπαράθεση δύο διαφορετικών στυλ πολεμικών τεχνών κίνησε ζωηρό το ενδιαφέρον χιλιάδων θεατών, οι οποίοι έσπευσαν από παντού να παρακολουθήσουν τον αγώνα. O Γου Κουνγκ Γι ήταν τότε 53 ετών, 20 χρόνια μεγαλύτερος δηλαδή από τον αντίπαλό του.
Κατά τη διάρκεια του αγώνα έγινε σύντομα εμφανές στους κριτές ότι οι δύο αντίπαλοι είχαν πάρει τα πράγματα στα σοβαρά και ότι η αναμέτρησή τους εξελισσόταν σε πραγματικά σημαντική. Μετά την ολοκλήρωση του δεύτερου γύρου, οι κριτές τερμάτισαν τον αγώνα δίνοντας ισοπαλία. Ο Δάσκαλος Γου Κουνγκ Γι είχε αποδείξει ότι το στυλ Wu Tai Chi Chuan ήταν μια αληθινή πολεμική τέχνη.
Wu Kung Cho - Wu Ying Hua
Ο μικρότερος αδελφός του Γου Κουνγκ Γι, o Δάσκαλος Γου Κουνγκ Τσο (Wu Kung Cho) και η μικρότερη αδελφή του, Δασκάλα Γου Γουίνγκ Χουά (Wu Ying Hua), επηρέασαν επίσης την εξέλιξη του στυλ Wu.
H Γου Γουίνγκ Χουά βοήθησε στη λειτουργία της Ακαδημίας στη Σαγκάη, ενώ κάτω από τη δική της διεύθυνση η Ακαδημία επαναλειτούργησε στα τέλη του 1970. Ο Γου Κουνγκ Τσο ήταν ειδήμων σε πολλούς τομείς τoυ Tai Chi Chuan. Έγραψε το πρώτο βιβλίο σχετικά με το στυλ Wu Tai Chi Chuan, το οποίο αρχικά εκδόθηκε το 1935 και επανεκδόθηκε το 1980.
Wu Tai Kwei
Ο πατέρας μου, Δάσκαλος Γου Τάι Κουέι (Wu Tai Kwei) ήταν ο μεγαλύτερος γιος της τέταρτης γενιάς. Είχε την εκτίμηση όλων γιατί ήταν εξαιρετικός γνώστης των πολεμικών τεχνών και συνέχισε το έργο του Γου Κουνγκ Γι, καθιερώνοντας το στυλ σε όλη την Ανατολή. Εκείνη την εποχή ιδρύθηκαν Ακαδημίες στις περιοχές Χονγκ Κονγκ, Καουλούν, Μακάο, Φιλιππίνες, Σιγκαπούρη και Μαλαισία, ενώ οι Ιάπωνες τον κάλεσαν τη δεκαετία του 1950 προκειμένου να εισαγάγει το στυλ στη χώρα τους.
Έφερε επίσης το Tai Chi Chuan στα ΜΜΕ, εμφανιζόμενος τακτικά στην τηλεόραση του Χονγκ Κονγκ και της Σιγκαπούρης. Μία από τις φιλοδοξίες του πατέρα μου ήταν να εξαπλωθεί το στυλ της Οικογενείας μας στη Βόρειο Αμερική. Ωστόσο, δεν πρόλαβε να ζήσει για να δει το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα.
Wu Kung Cho - Wu Ying Hua
Ο μικρότερος αδελφός του Γου Κουνγκ Γι, o Δάσκαλος Γου Κουνγκ Τσο (Wu Kung Cho) και η μικρότερη αδελφή του, Δασκάλα Γου Γουίνγκ Χουά (Wu Ying Hua), επηρέασαν επίσης την εξέλιξη του στυλ Γου.
H Γου Γουίνγκ Χουά βοήθησε στη λειτουργία της Ακαδημίας στη Σαγκάη, ενώ κάτω από τη δική της διεύθυνση η Ακαδημία επαναλειτούργησε στα τέλη του 1970.
Ο Γου Κουνγκ Τσο ήταν ειδήμων σε πολλούς τομείς τoυ Τάι Τσι Τσουάν. Έγραψε το πρώτο βιβλίο σχετικά με το στυλ Γου Τάι Τσι Τσουάν, το οποίο αρχικά εκδόθηκε το 1935 και επανεκδόθηκε το 1980.
Wu Tai Kwei
Ο πατέρας μου, Δάσκαλος Γου Τάι Κουέι (Wu Tai Kwei) ήταν ο μεγαλύτερος γιος της τέταρτης γενιάς. Είχε την εκτίμηση όλων γιατί ήταν εξαιρετικός γνώστης των πολεμικών τεχνών και συνέχισε το έργο του Γου Κουνγκ Γι, καθιερώνοντας το στυλ σε όλη την Ανατολή.
Εκείνη την εποχή ιδρύθηκαν Ακαδημίες στις περιοχές Χονγκ Κονγκ, Καουλούν, Μακάο, Φιλιππίνες, Σιγκαπούρη και Μαλαισία, ενώ οι Ιάπωνες τον κάλεσαν τη δεκαετία του 1950 προκειμένου να εισαγάγει το στυλ στη χώρα τους.
Έφερε επίσης το Τάι Τσι Τσουάν στα ΜΜΕ, εμφανιζόμενος τακτικά στην τηλεόραση του Χονγκ Κονγκ και της Σιγκαπούρης. Μία από τις φιλοδοξίες του πατέρα μου ήταν να εξαπλωθεί το στυλ της Οικογενείας μας στη Βόρειο Αμερική. Ωστόσο, δεν πρόλαβε να ζήσει για να δει το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα.
Σημείωση
H Ακαδημία του Τορόντο, η οποία για πολλά χρόνια υπήρξε η έδρα της Οικογένειας Wu, ιδρύθηκε το 1975 από τον Δάσκαλο Γου Τάι Τσι (Wu Tai Chi). Αργότερα, ο Δάσκαλος Γου Κονγκ Γιου (Έντι) μεταφέρθηκε από το Χονγκ Κονγκ, προκειμένου να γίνει ο Επικεφαλής Δάσκαλος της Ακαδημίας. Ο Γου Κονγκ Γιου εισήγαγε, προώθησε και διέδωσε το στυλ Wu Tai Chi Chuan σε όλη την Βόρεια Αμερική.
Σήμερα υπάρχουν χιλιάδες μαθητές του στυλ στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη και Ακαδημίες έχουν ιδρυθεί στις πόλεις Τορόντο, Φρεντέρικτον, Βανκούβερ, Ντιτρόιτ, Αν Άρμπορ, Νιου Τζέρσεϊ, Ουάσιγκτον, Χαβάη, Λονδίνο, Αθήνα και Βιέννη. Τα τελευταία χρόνια, ο Δάσκαλος Γου Κονγκ Γιου (Έντι) μετακόμισε πίσω στο Χονγκ Κονγκ, προκειμένου να βρίσκεται κοντά στις ρίζες της οικογενείας του, αφού πλέον είναι ο Επικεφαλής και Φύλακας της Πύλης της, ενώ έργο της ζωής του έχει γίνει η διαφύλαξη και μετάδοση στην επόμενη γενιά ανέπαφης της τεράστιας κληρονομιάς του, της τέχνης του Wu Tai Chi Chuan.
Χαρακτηριστικά γνωρίσματα του
Wu Tai Chi Chuan
Το Tai Chi Chuan της Oικογενείας Wu ξεχωρίζει με την πρώτη ματιά από τα υπόλοιπα στυλ, λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών γνωρισμάτων του. Τα γνωρίσματα αυτά είναι:
Η φόρμα του στυλ Wu είναι μία φόρμα μικρού πλαισίου, δηλαδή οι κινήσεις της είναι πολύ μικρές, στενές και επικεντρωμένες μπροστά από την κεντρική γραμμή του σώματος.
Ο λόγος είναι ότι με αυτόν τον τρόπο οι τεχνικές της φόρμας έρχονται πιο κοντά στις απαιτήσεις της αληθινής μάχης, ενώ το σώμα μαθαίνει συνεχώς να κινείται προφυλάσοντας τα ζωτικά όργανά του από πιθανές επιθέσεις ή εκφράζοντας δυνάμεις οι οποίες πηγάζουν από το κέντρο του, πράγμα πάρα πολύ σημαντικό.
Επίσης, οι κινήσεις μικρού πλαισίου βοηθούν τον νου να μην αποσπάται από το εξωτερικό, επιφανειακό, στηριγμένο στο μυϊκό σύστημα μέρος της κίνησης (με το οποίο δουλεύουν κυρίως τα σκληρά/εξωτερικά στυλ) αλλά να μπορεί πιο εύκολα να επικεντρώνεται στις λεπτότερες, εσωτερικές κινήσεις και τεχνικές, εξερευνώντας και εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο τις δυνάμεις των τενόντων, των συνδέσμων και των αρθρώσεων (τις οποίες δουλεύουν κυρίως τα μαλακά/εσωτερικά στυλ, όπως τοTai Chi Chuan).
Στη φόρμα του στυλ Wu αλλά και στις ασκήσεις των Χεριών που Σπρώχνουν, οι στάσεις εκτελούνται με λυγισμένα μεν τα πόδια αλλά ψηλές, σχεδόν όρθιες. Οι λόγοι γι’ αυτό είναι οι ίδιοι με τους ανωτέρω, συν το ότι οι ψηλές στάσεις προστατεύουν και διαφυλάττουν την υγεία των γονάτων, ενώ προσφέρουν επίσης μεγαλύτερη κινητικότητα και ταχύτητα.
Αυτό γίνεται μέσα στη φόρμα του στυλ Wu και στις ασκήσεις των Χεριών που Σπρώχνουν, ώστε να γυμνάζονται στον υπέρτατο βαθμό οι μηροί και να αποκτάται τέλεια αίσθηση της ισορροπίας, να απελευθερώνεται και να περιστρέφεται εύκολα η λεκάνη (η οποία παίζει αναντικατάστατο ρόλο στην κίνηση στο Wu Tai Chi Chuan) και να μαθαίνει ο ασκούμενος να κινείται κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες.
Αν μπορεί κάποιος να κινείται άνετα με το βάρος στο ένα πόδι, τότε μπορεί να κινηθεί τέλεια σε οποιεσδήποτε συνθήκες.
Όπως και παραπάνω, αυτό γίνεται για λόγους εξάσκησης. Αν κάποιος μπορεί να κινείται με άνεση και ισορροπία όταν διατηρεί τα πέλματά του παράλληλα, που θεωρείται ό,τι πιο δύσκολο, τότε μπορεί να εκτελέσει οποιαδήποτε άλλη στάση με μεγάλη ευκολία.
Στις μπροστινές στάσεις της φόρμας του στυλ Wu και στις ασκήσεις των Χεριών που Σπρώχνουν, ο κορμός γέρνει πάνω από το πόδι που έχει το βάρος (και αυτό μάλλον είναι το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του στυλ).
Όταν ο ασκούμενος το καταφέρει αυτό με τον σωστό τρόπο (αφού είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο), τότε επιτυγχάνεται η απόλυτη ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, θέμα πάρα πολύ σημαντικό για όποιον εξασκείται σοβαρά στο Tai Chi αλλά και όποιον επιθυμεί τα μέγιστα οφέλη για την υγεία του.
Εξάλλου, η απόλυτη ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης είναι κάτι που τονίζεται ιδιαίτερα στα Κλασσικά του Tai Chi Chuan, ως απαραίτητο στοιχείο ποιότητας για την τέχνη. Επίσης, με τον τρόπο αυτόν γίνεται δυνατόν να μεταφερθεί το βάρος 100% στο ένα πόδι, κάτι το οποίο δεν μπορεί να επιτευχθεί με άλλον τρόπο.
Τέλος, όπως και στα ανωτέρω, η κλίση της σπονδυλικής στήλης προς τα εμπρός είναι ένας ευφυής τρόπος εξάσκησης του σώματος στις πιο δύσκολες συνθήκες, ώστε στη συνέχεια να μπορεί να εκτελεί όλα τα υπόλοιπα με ευκολία.
Αν και το μάζεμα του κόκκυγα κατά τη διάρκεια όλων των κινήσεων του στυλ (φόρμα, Χέρια που Σπρώχνουν, μαχητικές εφαρμογές, τσι κουνγκ κ.α.) δεν μπορεί να θεωρηθεί αποκλειστικότητα του στυλ Wu και σε γενικές γραμμές υπάρχει σε όλα τα σοβαρά στυλ, στο στυλ Wu υπάρχει μία συνεχής, μεγάλη και αυστηρή επιμονή σε αυτόν τον τομέα. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι με το απόλυτο μάζεμα του κόκκυγα ευθυγραμίζεται πλήρως η σπονδυλική στήλη και ενοποιείται το σώμα σε μία ολότητα, γινόμενο έτσι ικανό να παράγει πολύ ισχυρές δυνάμεις.
Κλείνοντας με τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Wu Tai Chi Chuan, θα πρέπει να τονίσουμε ότι το στυλ δίνει μεγάλη έμφαση στη λεπτομέρεια της κίνησης, στη βαθιά εσωτερική δουλειά, στις ασκήσεις των Χεριών που Σπρώχνουν, αλλά και στην επεξήγηση, ανάλυση και εφαρμογή των κινήσεων στη μάχη.
Η φόρμα του στυλ Wu είναι μία φόρμα μικρού πλαισίου, δηλαδή οι κινήσεις της είναι πολύ μικρές, στενές και επικεντρωμένες μπροστά από την κεντρική γραμμή του σώματος.
Ο λόγος είναι ότι με αυτόν τον τρόπο οι τεχνικές της φόρμας έρχονται πιο κοντά στις απαιτήσεις της αληθινής μάχης, ενώ το σώμα μαθαίνει συνεχώς να κινείται προφυλάσοντας τα ζωτικά όργανά του από πιθανές επιθέσεις ή εκφράζοντας δυνάμεις οι οποίες πηγάζουν από το κέντρο του, πράγμα πάρα πολύ σημαντικό.
Επίσης, οι κινήσεις μικρού πλαισίου βοηθούν τον νου να μην αποσπάται από το εξωτερικό, επιφανειακό, στηριγμένο στο μυϊκό σύστημα μέρος της κίνησης (με το οποίο δουλεύουν κυρίως τα σκληρά/εξωτερικά στυλ) αλλά να μπορεί πιο εύκολα να επικεντρώνεται στις λεπτότερες, εσωτερικές κινήσεις και τεχνικές, εξερευνώντας και εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο τις δυνάμεις των τενόντων, των συνδέσμων και των αρθρώσεων (τις οποίες δουλεύουν κυρίως τα μαλακά/εσωτερικά στυλ, όπως το Tai Chi Chuan).
Στη φόρμα του στυλ Wu αλλά και στις ασκήσεις των Χεριών που Σπρώχνουν, οι στάσεις εκτελούνται με λυγισμένα μεν τα πόδια αλλά ψηλές, σχεδόν όρθιες.
Οι λόγοι γι’ αυτό είναι οι ίδιοι με τους ανωτέρω, συν το ότι οι ψηλές στάσεις προστατεύουν και διαφυλάττουν την υγεία των γονάτων, ενώ προσφέρουν επίσης μεγαλύτερη κινητικότητα και ταχύτητα.
Αυτό γίνεται μέσα στη φόρμα του στυλ Wu και στις ασκήσεις των Χεριών που Σπρώχνουν, ώστε να γυμνάζονται στον υπέρτατο βαθμό οι μηροί και να αποκτάται τέλεια αίσθηση της ισορροπίας, να απελευθερώνεται και να περιστρέφεται εύκολα η λεκάνη (η οποία παίζει αναντικατάστατο ρόλο στην κίνηση στο Wu Tai Chi Chuan) και να μαθαίνει ο ασκούμενος να κινείται κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες.
Αν μπορεί κάποιος να κινείται άνετα με το βάρος στο ένα πόδι, τότε μπορεί να κινηθεί τέλεια σε οποιεσδήποτε συνθήκες.
Όπως και παραπάνω, αυτό γίνεται για λόγους εξάσκησης. Αν κάποιος μπορεί να κινείται με άνεση και ισορροπία όταν διατηρεί τα πέλματά του παράλληλα, που θεωρείται ό,τι πιο δύσκολο, τότε μπορεί να εκτελέσει οποιαδήποτε άλλη στάση με μεγάλη ευκολία.
Στις μπροστινές στάσεις της φόρμας του στυλ Wu και στις ασκήσεις των Χεριών που Σπρώχνουν, ο κορμός γέρνει πάνω από το πόδι που έχει το βάρος (και αυτό μάλλον είναι το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του στυλ).
Όταν ο ασκούμενος το καταφέρει αυτό με τον σωστό τρόπο (αφού είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο), τότε επιτυγχάνεται η απόλυτη ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης, θέμα πάρα πολύ σημαντικό για όποιον εξασκείται σοβαρά στο Tai Chi αλλά και όποιον επιθυμεί τα μέγιστα οφέλη για την υγεία του.
Εξάλλου, η απόλυτη ευθυγράμμιση της σπονδυλικής στήλης είναι κάτι που τονίζεται ιδιαίτερα στα Κλασσικά του Tai Chi Chuan, ως απαραίτητο στοιχείο ποιότητας για την τέχνη.
Επίσης, με τον τρόπο αυτόν γίνεται δυνατόν να μεταφερθεί το βάρος 100% στο ένα πόδι, κάτι το οποίο δεν μπορεί να επιτευχθεί με άλλον τρόπο. Τέλος, όπως και στα ανωτέρω, η κλίση της σπονδυλικής στήλης προς τα εμπρός είναι ένας ευφυής τρόπος εξάσκησης του σώματος στις πιο δύσκολες συνθήκες, ώστε στη συνέχεια να μπορεί να εκτελεί όλα τα υπόλοιπα με ευκολία.
Αν και το μάζεμα του κόκκυγα κατά τη διάρκεια όλων των κινήσεων του στυλ (φόρμα, Χέρια που Σπρώχνουν, μαχητικές εφαρμογές, τσι κουνγκ κ.α.) δεν μπορεί να θεωρηθεί αποκλειστικότητα του στυλ Wu και σε γενικές γραμμές υπάρχει σε όλα τα σοβαρά στυλ, στο στυλ Wu υπάρχει μία συνεχής, μεγάλη και αυστηρή επιμονή σε αυτόν τον τομέα.
Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι με το απόλυτο μάζεμα του κόκκυγα ευθυγραμίζεται πλήρως η σπονδυλική στήλη και ενοποιείται το σώμα σε μία ολότητα, γινόμενο έτσι ικανό να παράγει πολύ ισχυρές δυνάμεις.
Κλείνοντας με τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Wu Tai Chi Chuan θα πρέπει να τονίσουμε ότι το στυλ δίνει μεγάλη έμφαση στη λεπτομέρεια της κίνησης, στη βαθιά εσωτερική δουλειά, στις ασκήσεις των Χεριών που Σπρώχνουν, αλλά και στην επεξήγηση, ανάλυση και εφαρμογή των κινήσεων στη μάχη.