Μεγάλος Δάσκαλος Γου Τσουάν Γιάου (Wu Chuan Yau – 吳全佑) 1834 – 1902
Πρώτη Γενεά
O Δάσκαλος Γου Τσουάν Γιάου (1834-1902) ήταν ο ιδρυτής του στυλ Wu Tai Chi Chuan πριν από 170 χρόνια. Καταγόταν από την Μαντζουρία και ήταν μέλος της Αυτοκρατορικής Φρουράς του Πεκίνου. Έμαθε Tai Chi Chuan από τον ιδρυτή του στυλ Γιανγκ, τον Γιανγκ Λου Τσαν (Yang Lu Chan) και μαθήτευσε επίσης κοντά στον γιό του, τον Γιανγκ Μπαν Χόου (Yang Ban Hou).
Πολλά χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια της Βασιλείας των Χούο (1851) και των Τανγκ (1862) της Δυναστείας των Τσινγκ, ο Δάσκαλος Γου Τσουάν Γιάου προσελήφθη στη Βασιλική Αυλή. Καταγόταν από την περιοχή Τα Χσινγκ της επαρχίας Χοπέι. Εκείνη την εποχή, πολλοί πρίγκιπες της Μαντζουρίας εξασκούσαν μία πολεμική τέχνη, με το όνομα Tai Chi Chuan, προκειμένου να βελτιώσουν την υγεία τους. Την τέχνη αυτή τους την δίδασκαν ο Γιανγκ Λου Τσαν και ο γιός του, Γιανγκ Μπαν Χόου. Η πολεμική τέχνη αυτή θεωρείτο προνόμιο των αριστοκρατών, καθόσον διδασκόταν μόνον στους πρίγκιπες και τους αυτοκρατορικούς φρουρούς. Επιπλέον, επειδή το σώμα και τα χέρια στο Tai Chi Chuan κινούνται αργά, όλοι θεωρούσαν ότι είναι μεν καλό για την υγεία αλλά όχι αρκετά αποτελεσματικό σαν πολεμική τέχνη. Αυτή την άποψη υποστήριζε και ο Γου Τσουάν Γιάου.
Η διδασκαλία του Γιανγκ Παν Χόου στηριζόταν στην αρχή «χωρίς πόνο, δεν υπάρχει αποτέλεσμα». Κατά τη διάρκεια της εξάσκησης στο Σπρώξιμο των Χεριών (Pushing Hands), συχνά οι μαθητευόμενοι έπεφταν και τραυματίζονταν, χτυπώντας πολύ συχνά τα χέρια και τα πόδια τους. Εξαιτίας αυτής της σκληρής εκπαίδευσης, πολλοί πρίγκιπες και βασιλικοί φρουροί σταμάτησαν να εξασκούνται. Μεταξύ των βασιλικών φρουρών εκείνης της εποχής υπήρξαν μόνον τρείς που δεν παραιτήθηκαν και ο Γου Τσουάν Γιάου ήταν ένας από αυτούς. Κατά τη διάρκεια της μαθητείας του, ωστόσο, ο Μεγάλος Δάσκαλος υπέφερε τόσο πολύ από τη βάρβαρη συμπεριφορά του Γιανγκ Μπαν Χόου, με αποτέλεσμα να κουτσαίνει ελαφρά από το αριστερό του πόδι.
Ό,τι δεν δίδαξε ο γιός, το δίδαξε ο πατέρας
Ο Γου Τσουάν Γιάου μαθήτευσε κάτω από αυτές τις σκληρές συνθήκες, μέχρι που απέκτησε μεγάλες ικανότητες στην τεχνική του Μεγάλου Κύκλου, όμως δεν κατείχε τίποτα από την τεχνική του Μικρού Κύκλου. Κάποια στιγμή, ο Γιανγκ Μπαν Χόου αποφάσισε να φύγει από το Πεκίνο και να γυρίσει στο παλιό του σπίτι, στην επαρχία Χουάνγκ Πινγκ. Τη διδασκαλία των μελών της βασιλικής οικογένειας και των εξαιρετικά καταπονημένων βασιλικών φρουρών ανέλαβε ο πατέρας του, Γιανγκ Λου Τσαν, o οποίος παρατήρησε την αναπηρία στο αριστερό πόδι του Γου Τσουάν Γιάου και τον ρώτησε πού οφειλόταν. Αυτός του είπε την αλήθεια και υπογράμμισε το γεγονός ότι, παρ’ όλα αυτά, επιθυμούσε να συνεχίσει την εκπαίδευσή του.
Ο Γιανγκ Λου Τσαν εντυπωσιάστηκε από τη θέληση του νέου αυτού άνδρα και θεώρησε ότι ένας μαθητής που μπορεί να αντεπεξέλθει σε τόσο δύσκολες συνθήκες είναι σπάνιος. Επίσης, διεπίστωσε ότι ο Γιανγκ Μπαν Χόου είχε διδάξει στον Γου Τσουάν Γιάου την τεχνική του Μεγάλου Κύκλου μόνον και δεν γνώριζε καθόλου την τεχνική του Μικρού Κύκλου. Αυτή η έλλειψη γνώσης είχε προκαλέσει τον σοβαρό τραυματισμό του, καθώς κατά τη διάρκεια της εξάσκησης στα Χέρια που Σπρώχνουν, με τον Γιανγκ Μπαν Χόου, δεν μπορούσε να τον απωθήσει, με αποτέλεσμα να πέφτει συνεχώς προς τα πίσω, στο αριστερό του πόδι.
Ο Γιανγκ Λου Τσαν, αφού παρακολούθησε την προπόνηση του Μεγάλου Δάσκαλου για αρκετές ημέρες, αποφάσισε να τον αναλάβει. Αγνόησε την τεχνική του Μεγάλου Κύκλου που μέχρι τώρα είχε μάθει από τον Γιανγκ Μπαν Χόου, και άρχισε να του διδάσκει από την αρχή την τεχνική του Μικρού Κύκλου. Αυτό συνεχίστηκε για τρία χρόνια και με αυτόν τον τρόπο ο Γου Τσουάν Γιάου, χωρίς να το έχει αντιληφθεί είχε αρχίσει να μαθαίνει τα πάντα γύρω από την πολεμική τέχνη.
Όταν έφυγε ο Δάσκαλος, ο Μαθητής ακολούθησε
Μετά από τρία χρόνια, ο Γιανγκ Μπαν Χόου επέστρεψε στην πρωτεύουσα. Όπως ήταν φυσικό, ο Γιανγκ Λου Τσαν παρέδωσε τα σκύπτρα της διδασκαλίας ξανά στον γιό του. Ο Γιανγκ Μπαν Χόου συνέχισε να διδάσκει σύμφωνα με τα ίδια σκληρά πρότυπα, την τεχνική των Μεγάλων Κύκλων.
Κατά τη διάρκεια της εξάσκησης των Χεριών που Σπρώχνουν με τον Γου Τσουάν Γιάου και ενώ προσπάθησε πολλές φορές να τον ανατρέψει, ο Γου Τσουάν Γιάου τον αντέκρουε.
O Γιανγκ Μπαν Χόου αμέσως κατάλαβε ότι ο ο πατέρας του είχε διδάξει την τεχνική του Μικρού Κύκλου στον Γου Τσουάν Γιάου. Σταμάτησε την προπόνηση, πήγε στον Γιανγκ Λου Τσαν και του δήλωσε: «Από εδώ και πέρα η παράδοση της Οικογένειας των Γιανγκ στο Tai Chi Chuan δεν θα μεταδίδεται από πατέρα σε γιό».
Ο Γιανγκ Λου Τσαν αμέσως απάντησε ότι: «Oι πρίγκιπες της Δυναστείας των Τσινγκ είναι ξένοι. Αν δεν τους είχες διδάξει την τέχνη, τότε θα μπορούσες να το πείς αυτό. Ο Γου Τσουάν Γιάου ανήκει στην ίδια φυλή. Η αφοσίωσή του και η πρόοδός του είναι σπάνιες, γιατί δεν μπορείς να του διδάξεις την ίδια τέχνη;». Aυτή η απάντηση αποστόμωσε τον Γιανγκ Μπαν Χόου, ο οποίος κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να κάνει πίσω. Απο εκείνη τη στιγμή και ύστερα, μαζί με τον πατέρα του συνέχισε να διδάσκει στον Γου Τσουάν Γιάου την τεχνική του Μικρού Κύκλου. Μετά από πολλά χρόνια, ο Γιανγκ Λου Τσαν θέλησε να αφήσει την πρωτεύουσα και να επιστρέψει στην επαρχία Χουάνγκ Πινγκ. Αφού είχε ταξιδέψει με άμαξα αρκετές ημέρες, ο οδηγός της άμαξας παρατήρησε ότι κάποιος τους ακολουθούσε. Αισθανόμενος ότι αυτό είναι παράξενο, ειδοποίησε τον Γιανγκ Λου Τσαν, ο οποίος σηκώνοντας το πράσινο κομμάτι υφάσματος που χρησίμευε σαν παράθυρο της άμαξας, είδε ότι αυτός που τους ακολουθούσε ήταν ο Γου Τσουάν Γιάου. Κάνοντάς του νόημα να πλησιάσει τον ρώτησε γιατί τους ακολουθούσε.
Ο Γου Τσουάν Γιάου απάντησε ότι ήθελε να ακολουθήσει τον Γιανγκ Λου Τσαν και να συνεχίσει να είναι μαθητής του. Ο Γιανγκ Λου Τσαν του απάντησε από καρδιάς ότι του είχε ήδη διδάξει ό,τι ήξερε, χωρίς να του αποκρύψει τίποτα. Γι’ αυτό και δεν υπήρχε λόγος γι’ αυτόν να παραμείνει στην πρωτεύουσα σαν μαθητής του Γιανγκ Μπαν Χόου. Θα μπορούσε να διδάξει και άλλους αν ήθελε. Με αυτά τα λόγια συνέχισε το ταξίδι του.Ο Γου Τσουάν Γιάου, βλέποντας την άμαξα να απομακρύνεται, πήρε τον δρόμο της επιστροφής λυπημένος.
Όταν ο Γου Τσουάν Γιάου έφτασε στην πρωτεύουσα, μετέφερε στον Γιανγκ Μπαν Χόου τη συζήτηση που είχε με τον Γιανγκ Λου Τσαν. Ο Γιανγκ Μπαν Χόου παραδέχθηκε ότι ο Γου Τσουάν Γιάου θα μπορούσε να αρχίσει να διδάσκει, καθώς είχε μάθει όλο το σύστημα της οικογένειας Γιανγκ, συμπεριλαμβανομένης της τεχνικής του Μεγάλου και του Μικρού Κύκλου, έχοντας μαθητεύσει επί δέκα χρόνια με μεγάλη αφοσίωση. Ο Γου Τσουάν Γιάου αμέσως παραιτήθηκε από τη θέση του σαν φρουρός και με την άδεια του Γιανγκ Λου Τσαν αποφάσισε να δημιουργήσει μία σχολή εκπαίδευσης Tai Chi Chuan.
Από σεβασμό προς την οικογένεια Γιανγκ, αποφάσισε ότι το στυλ το οποίο θα δίδασκε θα διέφερε από το στυλ Γιανγκ στα παρακάτω: Πρώτον, θα δίδασκε κοινούς ανθρώπους και όχι μέλη της αυτοκρατορικής αυλής και δεύτερον θα δίδασκε μόνον την τεχνικήTai Chi Chuan του Μικρού Κύκλου. Με αυτόν τον τρόπο δημιούργησε ένα δικό του στυλ, το οποίο ονόμασε το Tai Chi Chuan της Οικογενείας Wu.
Αφού λειτούργησε τη σχολή του και διαφοροποίησε τελείως το στυλ του από αυτό του Γιανγκ Μπαν Χόου, αποσχίστηκε τελείως από το στυλ Γιανγκ. Ο Γιανγκ Μπαν Χόου συνέχισε να διδάσκει την τεχνική του Μεγάλου Κύκλου μόνον στα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας και στου φρουρούς, ενώ Γου Τσουάν Γιάου δίδασκε μόνον στους κοινούς θνητούς την τεχνική του Μικρού Κύκλου, το στυλ δηλαδή Wu Tai Chi Chuan. Λόγω αυτού του διαχωρισμού ο Γου Τσουάν Γιάου απέκτησε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα πολυάριθμους μαθητές.
Μετά την επανάσταση του 1911, κατά την οποία εκθρονίστηκε η Δυναστεία των Τσινγκ, o Γου Τσουάν Γιάου, που είχε αρχίσει να γερνάει, εγκατέλειψε το Πεκίνο και μετακόμισε με την οικογένειά του στο πατρικό του σπίτι στο Τα Χσινγκ, στην επαρχία του Χοπέι, εγκαταλείποντας ολοκληρωτικά τη διδασκαλία. Oταν επέστρεψε στο Τα Χσινγκ αφιέρωσε τον χρόνο του στο να διδάξει το γιό του, Γου Τσιεν Τσουάν (Wu Chien Chuan), o οποίος ήδη είχε αποκτήσει εξαιρετικές γνώσεις, γιατί από πολύ μικρή ηλικία διδασκόταν την τέχνη από την πατέρα του στο Πεκίνο. Η μέθοδος που χρησιμοποίησε ο Γου Τσουάν Γιάου για να διδάξει τον γιο του, ήταν η ίδια με αυτήν του Γιανγκ Μπαν Χόου, δηλαδή «χωρίς πόνο, δεν υπάρχει πρόοδος».
Στη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Γου Τσιεν Τσουάν υπέφερε καθημερινά. Συχνά, όταν πατέρας και γιός εξασκούνταν στα Χέρια που Σπρώχνουν, o Γου Τσουάν Γιάου, χρησιμοποιούσε όλη τη δύναμή του και κυριολεκτικά εκτόξευε τον γιό του όλο και πιο μακριά, πριν προσγειωθεί στο έδαφος. Με αυτήν τη σκληρή μέθοδο, ο Γου Τσουάν Γιάου δίδαξε στον Γου Τσιεν Τσουάν όλα του τα μυστικά.
Ο Γου Τσιεν Τσουάν γίνεται γνωστός
Μετά από λίγο καιρό, ο Γου Τσουάν Γιάου, με τη σειρά του επανέλαβε στον γιο του τα λόγια που πριν χρόνια του είχε πει ο Γιανγκ Λου Τσαν και τον ενημέρωσε ότι του είχε μάθει όλα τα μυστικά της τέχνης του Wu Tai Chi Chuan. Δεν υπήρχε λοιπόν λόγος να συνεχίσουν τα μαθήματα, άρα θα μπορούσε να έχει μαθητές και να αρχίσει να διδάσκει. Ο Γου Τσιεν Τσουάν με σεβασμό δέχθηκε να συνεχίσει το έργο του πατέρα του. Δυστυχώς, μετά από λίγο καιρό ο Γου Τσουάν Γιάου πέθανε και δεν κατάφερε να παρακολουθήσει την πρόοδο του γιου του.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, και ενώ ο Γου Τσιεν Τσουάν προετοιμαζόταν να αρχίσει τη διδασκαλία, τον επισκέφτηκε μία ομάδα από το Πεκίνο, με επικεφαλής τον Χσου Γιου Σενγκ (Hsu Yu-sheng). Ο σκοπός της επίσκεψης ήταν να ζητήσουν από την οικογένεια Γου να διδάξει το στυλ αυτό στο Πεκίνο. Λόγω αυτής της συγκυρίας, ο Γου Τσιεν Τσουάν είχε την ευκαιρία να επιδείξει το ταλέντο και τις γνώσεις του στο Πεκίνο και να αναπτύξει το Wu Tai Chi Chuan ακόμα περισσότερο.